کد مطلب:116 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:461
لباس نمازگزار
مسأله 809 ـ لباس نمازگزار شش شرط دارد:
اوّل: آنكه پاك باشد.
دوّم: آنكه بنابر احتیاط واجب مباح باشد.
سوّم: آن كه از اجزاء مردار نباشد.
چهارم: آنكه از حیوان حرام گوشت نباشد.
پنجم و ششم: آنكه اگر نمازگزار مرد است، لباس او ابریشم خالص و طلاباف نباشد. تفصیل اینها در مسائل آینده گفته می شود.
شرط اوّل:
مسأله 810 ـ لباس نمازگزار باید پاك باشد و اگر كسی عمداً با بدن یا لباس نجس نماز بخواند نمازش باطل است.
مسأله 811 ـ كسی كه نمی داند نماز با بدن و لباس نجس باطل است، اگر با بدن یا لباس نجس نماز بخواند نمازش باطل می باشد.
[142]
مسأله 812 ـ اگر به واسطه ندانستن مسأله، نداند یك چیز نجس است مثلاً نداند عرق شتر نجاستخوار یا عرق مشرك نجس است و با آن نماز بخواند نمازش باطل می باشد.
مسأله 813 ـ اگر نداند كه بدن یا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده نماز او صحیح است، ولی احتیاط مستحب آن است كه اگر وقت دارد دوباره آن نماز را بخواند.
مسأله 814 ـ اگر فراموش كند كه بدن یا لباسش نجس است و در بین نماز یا بعد از آن یادش بیاید، باید نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نماید.
مسأله 815 ـ كسی كه در وسعت وقت مشغول نماز است اگر در بین نماز بدن یا لباس او نجس شود و پیش از آنكه چیزی از نماز را با لباس نجس بخواند متوجه شود كه بدن یا لباس نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده، در صورتی كه آب كشیدن بدن یا لباس یا عوض كردن لباس یا بیرون آوردن آن نماز را بهم نمی زند باید در بین نماز بدن یا لباس را آب بكشد یا لباس را عوض كند یا اگر چیز دیگری عورت او را پوشانده لباس را بیرون آورد و نماز را ادامه دهد. ولی چنانچه طوری باشد كه اگر بدن یا لباس را آب بكشد یا بخواهد لباس را عوض كند یا بیرون آورد نماز بهم می خورد و یا اگر لباس را بیرون آورد برهنه می ماند، باید نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند.
مسأله 816 ـ كسی كه در تنگی وقت مشغول نماز است اگر در بین نماز لباس او نجس شود و پیش از آنكه چیزی از نماز را با لباس نجس بخواند بفهمد كه لباس او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده، در صورتی كه آب كشیدن یا عوض كردن یا بیرون آوردن لباس نماز را بهم نمی زند و می تواند لباس را بیرون آورد، باید لباس را آب بكشد یا عوض كند یا اگر چیز دیگری عورت او را پوشانده، لباس را بیرون آورد و نماز را تمام كند. امّا اگر چیز دیگری عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمی تواند آب بكشد یا عوض كند باید لباس را بیرون آورد و به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز را تمام كند. ولی چنانچه طوری است كه اگر لباس را آب بكشد یا عوض كند نماز بهم می خورد یا به واسطه سرما و مانند آن نمی تواند لباس را بیرون آورد باید با همان حال نماز را تمام كند و نمازش صحیح است.
[143]
مسأله 817 ـ كسی كه در تنگی وقت مشغول نماز است اگر در بین نماز بدن او نجس شود و پیش از آنكه چیزی از نماز را با بدن نجس بخواند بفهمد كه بدن او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده در صورتی كه آب كشیدن بدن نماز را بهم نمی زند باید آب بكشد و اگر نماز را بهم می زند باید با همان حال نماز را تمام كند و نماز او صحیح است.
مسأله 818 ـ كسی كه در پاك بودن بدن یا لباس خود شك دارد چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نبوده است، بنابر احتیاط واجب اگر وقت نماز باقی است باید دوباره بخواند و اگر وقت گذشته باید نمازش را قضا كند.
مسأله 819 ـ اگر لباس را آب بكشد و یقین كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نشده بنابر احتیاط واجب اگر وقت نماز باقی است باید دوباره بخواند و اگر وقت گذشته باید نمازش را قضا كند.
مسأله 820 ـ اگر خونی در بدن یا لباس خود ببیند و یقین كند كه از خونهای نجس نیست مثلاً یقین كند كه خون پشه است، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهائی بوده كه نمی شود با آن نماز خواند، نماز او صحیح است.
مسأله 821 ـ هرگاه یقین كند خونی كه در بدن یا لباس اوست خون نجسی است كه نماز با آن صحیح است مثلاً یقین كند خون زخم و دُمل است چنانچه بعد از نماز بفهمد خونی بوده كه نماز با آن باطل می باشد نمازش صحیح است.
مسأله 822 ـ اگر نجس بودن چیزی را فراموش كند و بدن یا لباسش با رطوبت به آن برسد و در حال فراموشی نماز بخواند و بعد از نماز یادش بیاید نماز او صحیح است. ولی اگر بدنش با رطوبت به چیزی كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و بدون اینكه خود را آب بكشد غسل كند و نماز بخواند غسل و نمازش باطل است. و نیز اگر جائی از اعضاء وضو با رطوبت به چیزی كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پیش از آنكه آنجا را آب بكشد وضو بگیرد و نماز بخواند وضو و نمازش باطل می باشد.
مسأله 823 ـ كسی كه یك لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و آب به اندازه آب كشیدن یكی از آنها داشته باشد، چنانچه بتواند لباسش را بیرون آورد باید بدن را آب بكشد و نماز را به دستوری كه برای برهنگان گفته شد بجا آورد. و اگر به واسطه سرما یا عذر دیگر نتواند لباس را بیرون آورد، در صورتی كه نجاست هردو مساوی باشد، مثلاً هردو بول یا خون باشد یا نجاست بدن شدیدتر یا بیشتر باشد مثلاً
[144]
نجاست بدن بول باشد كه باید دو مرتبه آن را با آب قلیل آب بكشد، احتیاط واجب آن است كه بدن را آب بكشد. و اگر نجاست لباس بیشتر یا شدیدتر باشد مختار است هركدام از بدن یا لباس را بخواهد می تواند آب بكشد.
مسأله 824 ـ كسی كه غیر از لباس نجس لباس دیگری ندارد و وقت تنگ است یا احتمال نمی دهد كه لباس پاك پیدا كند باید نماز را به دستوری كه برای برهنگان گفته شد به جا آورد ولی همین شخص اگر به واسطه سرما یا عذر دیگر نمی تواند لباس را بیرون آورد در همان لباس نماز بخواند و نمازش صحیح است.
مسأله 825 ـ كسی كه دو لباس دارد اگر بداند یكی از آنها نجس است و نتواند آنها را آب بكشد و نداند كدامیك از آنهاست. چنانچه وقت دارد باید با هر دو لباس نماز بخواند، مثلاً اگر می خواهد نماز ظهر و عصر بخواند باید با هركدام یك نماز ظهر و یك نماز عصر بخواند و اگر وقت تنگ است بنابر احتیاط واجب نماز را به دستوری كه برای برهنگان گفته شد بجا آورد و بنابر احتیاط واجب آن نماز را با لباس پاك قضا نماید.
شرط دوّم:
مسأله 826 ـ لباس نمازگزار بنابر احتیاط واجب باید مباح باشد و كسی كه می داند پوشیدن لباس غصبی حرام است، اگر عمداً در لباس غصبی یا در لباسی كه نخ یا تكمه یا چیز دیگر آن غصبی است نماز بخواند بنابر احتیاط واجب نمازش باطل است باید آن نماز را با لباس غیر غصبی اعاده كند.
مسأله 827 ـ كسی كه می داند پوشیدن لباس غصبی حرام است ولی نمی داند نماز را باطل می كند، اگر عمداً با لباس غصبی نماز بخواند بنابر احتیاط واجب نمازش باطل است و باید آن نماز را با لباس غیر غصبی اعاده كند.
مسأله 828 ـ اگر نداند یا فراموش كند كه لباس او غصبی است و با آن نماز بخواند نمازش صحیح است، ولی اگر خودش لباس را غصب كرده و به خاطر سهل انگاری و بی مبالاتی فراموش كند كه غصب كرده است بنابر احتیاط لازم نمازش باطل است و باید آن نماز را با لباس غیر غصبی اعاده كند.
مسأله 829 ـ اشیاء غصبی كوچك باشد یا بزرگ (مانند تسبیح، دستمال و...)
[145]
اگر همراه نمازگزار باشد موجب بطلان نماز نمی شود.
مسأله 830 ـ اگر كسی برای حفظ جانش با لباس غصبی نماز بخواند یا مثلاً برای اینكه دزد لباس غصبی را نبرد با آن نماز بخواند نمازش صحیح است.
مسأله 831 ـ اگر نداند یا فراموش كند كه لباس او غصبی است و در بین نماز بفهمد چنانچه چیز دیگری كه عورت او را بپوشاند در تن دارد و می تواند فوراً بدون اینكه موالات یعنی پی در پی بودن نماز بهم بخورد لباس غصبی را بیرون آورد باید آن را بیرون آورد و نمازش صحیح است ادامهداده تمام كند و اگر چیز دیگری عورت او را نپوشانده یا نمی تواند فوراً لباس غصبی را بیرون آورد یا اگر بیرون آورد پی در پی بودن نماز بهم می خورد در صورتی كه به مقدار یك ركعت هم وقت داشته باشد باید نمازش را بشكند و با لباس غیر غصبی نماز بخواند و اگر به این مقدار وقت ندارد، باید در حال نماز لباس را بیرون آورد و به دستور نماز برهنگان نماز را تمام نماید.
مسأله 832 ـ اگر با عین پولی كه خمس یا زكوة آن را نداده لباس بخرد حكم لباس غصبی را دارد و نماز خواندن در آن لباس باطل است، ولی اگر بذمّه بخرد و در موقع معامله قصدش این باشد كه از پولی كه خمس یا زكاتش را نداده بدهد چنانچه پول دیگری كه لازم نیست خمس آن را بدهد داشته باشد در این صورت اگر بذمّه بخرد و از پول غیر مخمّس بپردازد نماز صحیح است در غیر این صورت باطل است.
شرط سوّم:
مسأله 833 ـ لباس نمازگزار باید از اجزاء حیوان مرده ای كه خون جهنده دارد (یعنی حیوانی كه اگر رگش را ببرند خون از آن جستن می كند) نباشد، بلكه اگر از حیوان مرده ای كه مانند ماهی و مار، خون جهنده ندارد لباس تهیّه كند احتیاط مستحب آن است كه با آن نماز نخواند.
مسأله 834 ـ اگر چیزی از مردار مانند گوشت و پوست آن كه روح داشته همراه نمازگزار باشد، نمازش باطل است، گرچه لباس او هم نباشد.
مسأله 835 ـ اگر چیزی از مردار حلال گوشت مانند مو و پشم كه روح ندارد همراه نمازگزار باشد یا با لباسی كه از آنها تهیّه كرده اند نماز بخواند نمازش صحیح است.
[146]
مسأله 836 ـ اگر غیر از لباس غصبی و لباسی كه از مردار تهیّه شده لباس دیگری ندارد و ناچار نیست لباس بپوشد باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز بخواند.
شرط چهارم:
مسأله 837 ـ لباس نمازگزار باید از حیوان حرام گوشت نباشد و اگر موئی از آن هم همراه نمازگزار باشد نماز او باطل است.
مسأله 838 ـ اگر آب دهان یا بینی یا رطوبت دیگری از حیوان حرام گوشت مانند گربه بر بدن یا لباس نمازگزار باشد، چنانچه تر باشد نماز باطل و اگر خشك شده و عین آن برطرف شده باشد نماز صحیح است.
مسأله 839 ـ اگر مو و عرق و آب دهان كسی بر بدن یا لباس نمازگزار باشد اشكال ندارد و همچنین است اگر مروارید و موم و عسل همراه او باشد.
مسأله 840 ـ اگر شك داشته باشد كه لباسی از حیوان حلال گوشت است یا حرام گوشت، چه در داخله تهیّه شده باشد چه در خارجه، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
مسأله 841 ـ اگر انسان احتمال بدهد تكمه صدفی و مانند آن از حیوان است نماز خواندن با آن مانعی ندارد، و اگر بداند صدف است و احتمال بدهد صدف گوشت نداشته باشد نماز خواندن با آن مانع ندارد.
مسأله 842 ـ با پوست خز نماز خواندن اشكال ندارد ولی بنابر احتیاط واجب با پوست سنجاب نماز نخواند.
مسأله 843 ـ اگر با لباسی كه نمی داند از حیوان حرام گوشت است یا نه، نماز بخواند نمازش صحیح است، ولی اگر فراموش كرده باشد بنابر احتیاط واجب باید آن نماز را دوباره بخواند.
مسأله 844 ـ نماز خواندن با چرمهای مصنوعی كه به وسیله موادّ پلاستیكی و مانند آن می سازند اشكال ندارد بنابراین هرگاه انسان شك كند كه چیزی چرم مصنوعی است یا چرم واقعی یا از حیوان حرام گوشت است یا حیوان مرده نماز با آن اشكال ندارد.
[147]
مسأله 845 ـ اگر غیر از لباسی كه از حیوان حرام گوشت تهیّه شده لباس دیگری ندارد چنانچه ناچار باشد لباس بپوشد، می تواند با همان لباس نماز بخواند، و اگر ناچار نباشد باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز را بجا آورد و بنابر احتیاط واجب یك نماز دیگر هم با همان لباس بخواند.
شرط پنجم و ششم:
مسأله 846 ـ پوشیدن لباس طلاباف برای مرد حرام و نماز با آن باطل است، ولی برای زن در نماز و غیر نماز اشكال ندارد.
مسأله 847 ـ زینت كردن به طلا مثل آویختن زنجیر طلا به سینه و انگشتر طلا به دست كردن و بستن ساعت مچی طلا به دست برای مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است. و احتیاط واجب آن است كه از استعمال عینك طلا هم خودداری كند، ولی زینت كردن به طلا برای زن در نماز و غیر نماز اشكال ندارد.
مسأله 848 ـ اگر مردی نداند كه انگشتری یا لباسش از طلا است و با آن نماز بخواند نمازش صحیح است. امّا اگر فراموش كند كه انگشتری یا لباسش از طلا است و با آن نماز بخواند بنابر احتیاط واجب نمازش باطل است.
مسأله 849 ـ زینت كردن به طلا یا پوشیدن لباس طلاباف برای مرد حرام است چه آشكار باشد یا پنهان و نماز با آن باطل است. بنابراین اگر زیر پیراهن مرد طلاباف باشد یا زنجیر طلا در گردن آویخته باشد گرچه پیدا نباشد حرام و نماز را باطل می كند.
مسأله 850 ـ لباس مرد نمازگزار باید ابریشم خالص نباشد و همچنین بنابر احتیاط واجب چیزهایی مانند عرقچین و مانند آن كه به تنهائی ساتر عورتین نیستند اگر ابریشم خالص باشند نماز با آن باطل است و در غیر نماز هم پوشیدن آن برای مرد حرام است.
مسأله 851 ـ اگر آستر تمام لباس یا آستر مقداری از آن ابریشم خالص باشد پوشیدن آن برای مرد حرام و نماز در آن باطل است.
مسأله 852 ـ اگر انگشتر یا زنجیر طلا و مانند آن در جیب مرد باشد اشكال ندارد و نماز را باطل نمی كند.
[148]
مسأله 853 ـ پوشیدن لباسی كه نمی داند از ابریشم خالص است یا چیز دیگر، اشكال ندارد و نماز با آن صحیح است.
مسأله 854 ـ دستمال ابریشمی و مانند آن اگر در جیب مرد باشد اشكال ندارد و نماز را باطل نمی كند.
مسأله 855 ـ پوشیدن لباس ابریشمی برای زن در نماز و غیر نماز اشكالی ندارد.
مسأله 856 ـ پوشیدن لباس غصبی و ابریشمی خالص و طلاباف و لباسی كه از مردار تهیّه شده در حال ناچاری مانعی ندارد، و نیز كسی كه ناچار است لباس بپوشد و لباس دیگری غیر از اینها ندارد و تا آخر وقت هم ناچاری او از بین نمی رود، می تواند با این لباسها نماز بخواند.
مسأله 857 ـ هرگاه لباس مرد نمازگزار مخلوط از ابریشم و غیر آن باشد نماز خواندن در آن صحیح است مشروط بر آنكه غیر ابریشم از جنسی باشد كه نماز در آن صحیح است، امّا اگر غیر ابریشم به قدری كم باشد كه به حساب نیاید، نماز خواندن با آن لباس برای مرد جایز نیست.
مسأله 858 ـ اگر مرد غیر از لباس ابریشمی خالص یا طلاباف، لباس دیگری نداشته باشد، چنانچه ناچار نباشد لباس بپوشد، باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز بخواند.
مسأله 859 ـ اگر چیزی ندارد كه در نماز عورت خود را با آن بپوشاند، واجب است اگرچه به كرایه یا خریداری باشد تهیّه نماید. ولی اگر تهیّه آن به قدری پول لازم دارد كه نسبت به دارائی او زیاد است، یا طوری است كه اگر پول را به مصرف لباس برساند به حال او ضرر دارد باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز بخواند.
مسأله 860 ـ كسی كه لباس ندارد اگر دیگری لباس به او ببخشد یا عاریه دهد، چنانچه قبول كردن آن برای او مشقّت نداشته باشد باید قبول كند بلكه اگر عاریه كردن یا طلب بخشش برای او سخت نیست باید از كسی كه لباس دارد، طلب بخشش یا عاریه نماید.
مسأله 861 ـ بنابر احتیاط واجب باید انسان از پوشیدن لباس شهرت كه پارچه یا رنگ یا دوخت آن بر كسی كه می خواهد آن را بپوشد معمول نیست، خودداری كند ولی اگر با آن لباس نماز بخواند اشكال ندارد.
[149]
مسأله 862 ـ احتیاط واجب آن است كه مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه نپوشد ولی اگر با آن لباس نماز بخواند اشكال ندارد.
مسأله 863 ـ كسی كه ساتر ندارد و احتمال می دهد تا آخر وقت پیدا شود بنابر احتیاط واجب باید نماز را از اوّل وقت تأخیر بیندازد و با ساتر نماز بخواند.
مسأله 864 ـ كسی كه باید خوابیده نماز بخواند، اگر برهنه باشد و لحاف یا تشك او نجس یا ابریشم خالص یا از اجزاء حیوان حرام گوشت باشد احتیاط واجب آن است كه در نماز، خود را با آنها نپوشاند.
مواردی كه لازم نیست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد
مسأله 865 ـ در سه صورت كه تفصیل آنها بعداً گفته می شود اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد نماز او صحیح است:
اوّل: آنكه به واسطه زخم یا جراحت یا دملی كه در بدن او است لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد.
دوّم: آنكه بدن یا لباس او به مقدار كمتر از درهم (كه تقریباً به اندازه سطح یك دو ریالی می شود) به خون آلوده باشد.
سوّم: آنكه ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند.
و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد نماز او صحیح است.
اوّل: آنكه لباسهای كوچك او مانند جوراب و دستكش نجس باشد.
دوّم: آنكه لباس زنی كه پرستار بچّه است نجس شده باشد.
و احكام این پنج صورت مفصلاً در مسائل بعد گفته می شود.
مسأله 866 ـ اگر در بدن یا لباس نمازگزار، خون زخم یا جراحت یا دمل باشد، چنانچه به گونه ای است كه آب كشیدن بدن یا لباس یا عوض كردن لباس برای بیشتر مردم یا برای شخص او دشوار است تا وقتی كه زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است، می تواند با آن خون، نماز بخواند و همچنین است اگر چركی كه با خون بیرون آمده یا دوائی كه روی زخم گذاشته اند و نجس شده در بدن یا لباس او باشد.
مسأله 867 ـ اگر خون بریدگی و زخمی كه به زودی خوب می شود و شستن آن آسان است و به اندازه درهم یا بیشتر باشد در بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است.
[150]
مسأله 868 ـ اگر جائی از بدن یا لباس كه با زخم فاصله دارد به رطوبت زخم نجس شود جایز نیست با آن نماز بخواند، ولی اگر مقداری از بدن یا لباس كه معمولاً به رطوبت زخم آلوده می شود با رطوبت آن نجس شود نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
مسأله 869 ـ اگر از توی دهان و بینی و مانند اینها خونی به بدن یا لباس برسد، برای نماز باید آب بكشد و نمی تواند با آن نماز بخواند ولی با خون بواسیر می شود نماز خواند اگرچه دانه هایش در داخل باشد.
مسأله 870 ـ كسی كه بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
مسأله 871 ـ اگر چند زخم در بدن باشد و به طوری نزدیك هم باشند كه یك زخم حساب شود تا وقتی همه خوب نشده اند نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد. ولی اگر به قدری از هم دور باشند كه هركدام یك زخم حساب شود هركدام كه خوب شد، باید برای نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بكشد.
مسأله 872 ـ اگر سر سوزنی خون حیض در بدن یا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابر احتیاط واجب نباید خون نفاس و استحاضه در بدن یا لباس نمازگزار باشد، و بهتر است از خون حیوان حرام گوشت بپرهیزد. ولی خونهای دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلال گوشت اگرچه در چند جای بدن و لباس باشد در صورتی كه روی هم كمتر از درهم باشد (كه تقریباً به اندازه سطح یك دو ریالی می شود) نماز خواندن با آن اشكال ندارد.
مسأله 873 ـ خونی كه به لباس بی آستر بریزد و به پشت آن برسد یك خون حساب می شود ولی اگر پشت آن جدا خونی شود باید هركدام را جدا حساب نمود پس اگر خونی كه در پشت و روی لباس است روی هم كمتر از درهم باشد نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد نماز با آن باطل است.
مسأله 874 ـ اگر خون، روی لباسی كه آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد، و یا به آستر بریزد و روی لباس خونی شود، باید هر كدام را جدا حساب نمود. پس اگر خون روی لباس و آستر كمتر از درهم باشد نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد نماز با آن باطل است.
مسأله 875 ـ اگر خون بدن یا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتی به آن برسد در صورتی كه خون و رطوبتی كه به آن رسیده به اندازه درهم یا بیشتر شود و اطراف را
[151]
آلوده كند نماز با آن باطل است بلكه اگر رطوبت و خون به اندازه درهم نشود و اطراف را هم آلوده نكند نماز خواندن با آن اشكال دارد ولی اگر رطوبت مخلوط به خون شود و مستهلك شده از بین برود نماز صحیح است.
مسأله 876 ـ اگر بدن یا لباس خونی نشود ولی به واسطه رسیدن به خون نجس شود اگرچه مقداری كه نجس شده كمتر از درهم باشد، نمی شود با آن نماز خواند.
مسأله 877 ـ اگر خونی كه در بدن یا لباس است كمتر از درهم باشد و نجاست دیگری به آن برسد مثلاً یك قطره بول روی آن بریزد نماز خواندن با آن جایز نیست.
مسأله 878 ـ اگر لباسهای كوچك نمازگزار مثل عرقچین، جوراب و دستكش كه نمی شود با آنها عورت را پوشاند نجس باشد، چنانچه از مردار و حیوان حرام گوشت درست نشده باشد نماز با آنها صحیح است و نیز اگر با انگشتر یا عینك نجس نماز بخواند اشكال ندارد.
مسأله 879 ـ احتیاط واجب آن است كه چیز نجسی كه با آن می شود عورت را پوشاند همراه نمازگزار نباشد، ولی كسی كه این مسأله را نمی دانسته و مدّتی اینگونه نماز خوانده لازم نیست آن نمازها را قضا كند امّا همراه بودن چیز نجسی كه نمی شود عورت را با آن پوشاند مانند دستمال كوچك و كلید و چاقو و پول نجس مانعی ندارد.
مسأله 880 ـ زنی كه پرستار بچّه است و بیشتر از یك لباس ندارد، چنانچه نتواند لباس دیگری بِخرَد یا كرایه كند و یا عاریه نماید، هرگاه شبانه روزی یك مرتبه لباس خود را آب بكشد اگرچه تا روز دیگر لباسش به بول بچّه نجس شود می تواند با آن لباس نماز بخواند ولی احتیاط واجب آن است كه لباس خود را شبانه روز یك مرتبه برای اوّلین نمازی كه لباسش پیش از آن نجس شده آب بكشد و نیز اگر بیشتر از یك لباس دارد ولی ناچار است كه همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزی یك مرتبه به دستوری كه گفته شده همه آنها را آب بكشد كافی است.
چیزهایی كه در لباس نمازگزار مستحب است
مسأله 881 ـ گذاشتن عمامه با تحت الحنك، پوشیدن عبا خصوصاً برای كسی كه امام جماعت باشد، پوشیدن لباس سفید و پوشیدن پاكیزه ترین لباسها، و استعمال بوی خوش و دست كردن انگشتری عقیق برای نمازگزار مستحب است.
[152]
چیزهایی كه در لباس نمازگزار مكروه است
مسأله 882 ـ پوشیدن لباس سیاه و چرك و تنگ و لباس شرابخوار و پوشیدن لباس كسی كه از نجاست پرهیز نمی كند، پوشیدن لباسی كه نقش صورت دارد و نیز باز بودن تكمه های لباس و دست كردن انگشتری كه نقش صورت دارد برای نمازگزار مكروه می باشد.
اوّل: آنكه پاك باشد.
دوّم: آنكه بنابر احتیاط واجب مباح باشد.
سوّم: آن كه از اجزاء مردار نباشد.
چهارم: آنكه از حیوان حرام گوشت نباشد.
پنجم و ششم: آنكه اگر نمازگزار مرد است، لباس او ابریشم خالص و طلاباف نباشد. تفصیل اینها در مسائل آینده گفته می شود.
شرط اوّل:
مسأله 810 ـ لباس نمازگزار باید پاك باشد و اگر كسی عمداً با بدن یا لباس نجس نماز بخواند نمازش باطل است.
مسأله 811 ـ كسی كه نمی داند نماز با بدن و لباس نجس باطل است، اگر با بدن یا لباس نجس نماز بخواند نمازش باطل می باشد.
[142]
مسأله 812 ـ اگر به واسطه ندانستن مسأله، نداند یك چیز نجس است مثلاً نداند عرق شتر نجاستخوار یا عرق مشرك نجس است و با آن نماز بخواند نمازش باطل می باشد.
مسأله 813 ـ اگر نداند كه بدن یا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده نماز او صحیح است، ولی احتیاط مستحب آن است كه اگر وقت دارد دوباره آن نماز را بخواند.
مسأله 814 ـ اگر فراموش كند كه بدن یا لباسش نجس است و در بین نماز یا بعد از آن یادش بیاید، باید نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نماید.
مسأله 815 ـ كسی كه در وسعت وقت مشغول نماز است اگر در بین نماز بدن یا لباس او نجس شود و پیش از آنكه چیزی از نماز را با لباس نجس بخواند متوجه شود كه بدن یا لباس نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده، در صورتی كه آب كشیدن بدن یا لباس یا عوض كردن لباس یا بیرون آوردن آن نماز را بهم نمی زند باید در بین نماز بدن یا لباس را آب بكشد یا لباس را عوض كند یا اگر چیز دیگری عورت او را پوشانده لباس را بیرون آورد و نماز را ادامه دهد. ولی چنانچه طوری باشد كه اگر بدن یا لباس را آب بكشد یا بخواهد لباس را عوض كند یا بیرون آورد نماز بهم می خورد و یا اگر لباس را بیرون آورد برهنه می ماند، باید نماز را بشكند و با بدن و لباس پاك نماز بخواند.
مسأله 816 ـ كسی كه در تنگی وقت مشغول نماز است اگر در بین نماز لباس او نجس شود و پیش از آنكه چیزی از نماز را با لباس نجس بخواند بفهمد كه لباس او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده، در صورتی كه آب كشیدن یا عوض كردن یا بیرون آوردن لباس نماز را بهم نمی زند و می تواند لباس را بیرون آورد، باید لباس را آب بكشد یا عوض كند یا اگر چیز دیگری عورت او را پوشانده، لباس را بیرون آورد و نماز را تمام كند. امّا اگر چیز دیگری عورت او را نپوشانده و لباس را هم نمی تواند آب بكشد یا عوض كند باید لباس را بیرون آورد و به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز را تمام كند. ولی چنانچه طوری است كه اگر لباس را آب بكشد یا عوض كند نماز بهم می خورد یا به واسطه سرما و مانند آن نمی تواند لباس را بیرون آورد باید با همان حال نماز را تمام كند و نمازش صحیح است.
[143]
مسأله 817 ـ كسی كه در تنگی وقت مشغول نماز است اگر در بین نماز بدن او نجس شود و پیش از آنكه چیزی از نماز را با بدن نجس بخواند بفهمد كه بدن او نجس است و شك كند كه همان وقت نجس شده یا از پیش نجس بوده در صورتی كه آب كشیدن بدن نماز را بهم نمی زند باید آب بكشد و اگر نماز را بهم می زند باید با همان حال نماز را تمام كند و نماز او صحیح است.
مسأله 818 ـ كسی كه در پاك بودن بدن یا لباس خود شك دارد چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نبوده است، بنابر احتیاط واجب اگر وقت نماز باقی است باید دوباره بخواند و اگر وقت گذشته باید نمازش را قضا كند.
مسأله 819 ـ اگر لباس را آب بكشد و یقین كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نشده بنابر احتیاط واجب اگر وقت نماز باقی است باید دوباره بخواند و اگر وقت گذشته باید نمازش را قضا كند.
مسأله 820 ـ اگر خونی در بدن یا لباس خود ببیند و یقین كند كه از خونهای نجس نیست مثلاً یقین كند كه خون پشه است، چنانچه بعد از نماز بفهمد از خونهائی بوده كه نمی شود با آن نماز خواند، نماز او صحیح است.
مسأله 821 ـ هرگاه یقین كند خونی كه در بدن یا لباس اوست خون نجسی است كه نماز با آن صحیح است مثلاً یقین كند خون زخم و دُمل است چنانچه بعد از نماز بفهمد خونی بوده كه نماز با آن باطل می باشد نمازش صحیح است.
مسأله 822 ـ اگر نجس بودن چیزی را فراموش كند و بدن یا لباسش با رطوبت به آن برسد و در حال فراموشی نماز بخواند و بعد از نماز یادش بیاید نماز او صحیح است. ولی اگر بدنش با رطوبت به چیزی كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و بدون اینكه خود را آب بكشد غسل كند و نماز بخواند غسل و نمازش باطل است. و نیز اگر جائی از اعضاء وضو با رطوبت به چیزی كه نجس بودن آن را فراموش كرده برسد و پیش از آنكه آنجا را آب بكشد وضو بگیرد و نماز بخواند وضو و نمازش باطل می باشد.
مسأله 823 ـ كسی كه یك لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و آب به اندازه آب كشیدن یكی از آنها داشته باشد، چنانچه بتواند لباسش را بیرون آورد باید بدن را آب بكشد و نماز را به دستوری كه برای برهنگان گفته شد بجا آورد. و اگر به واسطه سرما یا عذر دیگر نتواند لباس را بیرون آورد، در صورتی كه نجاست هردو مساوی باشد، مثلاً هردو بول یا خون باشد یا نجاست بدن شدیدتر یا بیشتر باشد مثلاً
[144]
نجاست بدن بول باشد كه باید دو مرتبه آن را با آب قلیل آب بكشد، احتیاط واجب آن است كه بدن را آب بكشد. و اگر نجاست لباس بیشتر یا شدیدتر باشد مختار است هركدام از بدن یا لباس را بخواهد می تواند آب بكشد.
مسأله 824 ـ كسی كه غیر از لباس نجس لباس دیگری ندارد و وقت تنگ است یا احتمال نمی دهد كه لباس پاك پیدا كند باید نماز را به دستوری كه برای برهنگان گفته شد به جا آورد ولی همین شخص اگر به واسطه سرما یا عذر دیگر نمی تواند لباس را بیرون آورد در همان لباس نماز بخواند و نمازش صحیح است.
مسأله 825 ـ كسی كه دو لباس دارد اگر بداند یكی از آنها نجس است و نتواند آنها را آب بكشد و نداند كدامیك از آنهاست. چنانچه وقت دارد باید با هر دو لباس نماز بخواند، مثلاً اگر می خواهد نماز ظهر و عصر بخواند باید با هركدام یك نماز ظهر و یك نماز عصر بخواند و اگر وقت تنگ است بنابر احتیاط واجب نماز را به دستوری كه برای برهنگان گفته شد بجا آورد و بنابر احتیاط واجب آن نماز را با لباس پاك قضا نماید.
شرط دوّم:
مسأله 826 ـ لباس نمازگزار بنابر احتیاط واجب باید مباح باشد و كسی كه می داند پوشیدن لباس غصبی حرام است، اگر عمداً در لباس غصبی یا در لباسی كه نخ یا تكمه یا چیز دیگر آن غصبی است نماز بخواند بنابر احتیاط واجب نمازش باطل است باید آن نماز را با لباس غیر غصبی اعاده كند.
مسأله 827 ـ كسی كه می داند پوشیدن لباس غصبی حرام است ولی نمی داند نماز را باطل می كند، اگر عمداً با لباس غصبی نماز بخواند بنابر احتیاط واجب نمازش باطل است و باید آن نماز را با لباس غیر غصبی اعاده كند.
مسأله 828 ـ اگر نداند یا فراموش كند كه لباس او غصبی است و با آن نماز بخواند نمازش صحیح است، ولی اگر خودش لباس را غصب كرده و به خاطر سهل انگاری و بی مبالاتی فراموش كند كه غصب كرده است بنابر احتیاط لازم نمازش باطل است و باید آن نماز را با لباس غیر غصبی اعاده كند.
مسأله 829 ـ اشیاء غصبی كوچك باشد یا بزرگ (مانند تسبیح، دستمال و...)
[145]
اگر همراه نمازگزار باشد موجب بطلان نماز نمی شود.
مسأله 830 ـ اگر كسی برای حفظ جانش با لباس غصبی نماز بخواند یا مثلاً برای اینكه دزد لباس غصبی را نبرد با آن نماز بخواند نمازش صحیح است.
مسأله 831 ـ اگر نداند یا فراموش كند كه لباس او غصبی است و در بین نماز بفهمد چنانچه چیز دیگری كه عورت او را بپوشاند در تن دارد و می تواند فوراً بدون اینكه موالات یعنی پی در پی بودن نماز بهم بخورد لباس غصبی را بیرون آورد باید آن را بیرون آورد و نمازش صحیح است ادامهداده تمام كند و اگر چیز دیگری عورت او را نپوشانده یا نمی تواند فوراً لباس غصبی را بیرون آورد یا اگر بیرون آورد پی در پی بودن نماز بهم می خورد در صورتی كه به مقدار یك ركعت هم وقت داشته باشد باید نمازش را بشكند و با لباس غیر غصبی نماز بخواند و اگر به این مقدار وقت ندارد، باید در حال نماز لباس را بیرون آورد و به دستور نماز برهنگان نماز را تمام نماید.
مسأله 832 ـ اگر با عین پولی كه خمس یا زكوة آن را نداده لباس بخرد حكم لباس غصبی را دارد و نماز خواندن در آن لباس باطل است، ولی اگر بذمّه بخرد و در موقع معامله قصدش این باشد كه از پولی كه خمس یا زكاتش را نداده بدهد چنانچه پول دیگری كه لازم نیست خمس آن را بدهد داشته باشد در این صورت اگر بذمّه بخرد و از پول غیر مخمّس بپردازد نماز صحیح است در غیر این صورت باطل است.
شرط سوّم:
مسأله 833 ـ لباس نمازگزار باید از اجزاء حیوان مرده ای كه خون جهنده دارد (یعنی حیوانی كه اگر رگش را ببرند خون از آن جستن می كند) نباشد، بلكه اگر از حیوان مرده ای كه مانند ماهی و مار، خون جهنده ندارد لباس تهیّه كند احتیاط مستحب آن است كه با آن نماز نخواند.
مسأله 834 ـ اگر چیزی از مردار مانند گوشت و پوست آن كه روح داشته همراه نمازگزار باشد، نمازش باطل است، گرچه لباس او هم نباشد.
مسأله 835 ـ اگر چیزی از مردار حلال گوشت مانند مو و پشم كه روح ندارد همراه نمازگزار باشد یا با لباسی كه از آنها تهیّه كرده اند نماز بخواند نمازش صحیح است.
[146]
مسأله 836 ـ اگر غیر از لباس غصبی و لباسی كه از مردار تهیّه شده لباس دیگری ندارد و ناچار نیست لباس بپوشد باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز بخواند.
شرط چهارم:
مسأله 837 ـ لباس نمازگزار باید از حیوان حرام گوشت نباشد و اگر موئی از آن هم همراه نمازگزار باشد نماز او باطل است.
مسأله 838 ـ اگر آب دهان یا بینی یا رطوبت دیگری از حیوان حرام گوشت مانند گربه بر بدن یا لباس نمازگزار باشد، چنانچه تر باشد نماز باطل و اگر خشك شده و عین آن برطرف شده باشد نماز صحیح است.
مسأله 839 ـ اگر مو و عرق و آب دهان كسی بر بدن یا لباس نمازگزار باشد اشكال ندارد و همچنین است اگر مروارید و موم و عسل همراه او باشد.
مسأله 840 ـ اگر شك داشته باشد كه لباسی از حیوان حلال گوشت است یا حرام گوشت، چه در داخله تهیّه شده باشد چه در خارجه، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
مسأله 841 ـ اگر انسان احتمال بدهد تكمه صدفی و مانند آن از حیوان است نماز خواندن با آن مانعی ندارد، و اگر بداند صدف است و احتمال بدهد صدف گوشت نداشته باشد نماز خواندن با آن مانع ندارد.
مسأله 842 ـ با پوست خز نماز خواندن اشكال ندارد ولی بنابر احتیاط واجب با پوست سنجاب نماز نخواند.
مسأله 843 ـ اگر با لباسی كه نمی داند از حیوان حرام گوشت است یا نه، نماز بخواند نمازش صحیح است، ولی اگر فراموش كرده باشد بنابر احتیاط واجب باید آن نماز را دوباره بخواند.
مسأله 844 ـ نماز خواندن با چرمهای مصنوعی كه به وسیله موادّ پلاستیكی و مانند آن می سازند اشكال ندارد بنابراین هرگاه انسان شك كند كه چیزی چرم مصنوعی است یا چرم واقعی یا از حیوان حرام گوشت است یا حیوان مرده نماز با آن اشكال ندارد.
[147]
مسأله 845 ـ اگر غیر از لباسی كه از حیوان حرام گوشت تهیّه شده لباس دیگری ندارد چنانچه ناچار باشد لباس بپوشد، می تواند با همان لباس نماز بخواند، و اگر ناچار نباشد باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز را بجا آورد و بنابر احتیاط واجب یك نماز دیگر هم با همان لباس بخواند.
شرط پنجم و ششم:
مسأله 846 ـ پوشیدن لباس طلاباف برای مرد حرام و نماز با آن باطل است، ولی برای زن در نماز و غیر نماز اشكال ندارد.
مسأله 847 ـ زینت كردن به طلا مثل آویختن زنجیر طلا به سینه و انگشتر طلا به دست كردن و بستن ساعت مچی طلا به دست برای مرد حرام و نماز خواندن با آنها باطل است. و احتیاط واجب آن است كه از استعمال عینك طلا هم خودداری كند، ولی زینت كردن به طلا برای زن در نماز و غیر نماز اشكال ندارد.
مسأله 848 ـ اگر مردی نداند كه انگشتری یا لباسش از طلا است و با آن نماز بخواند نمازش صحیح است. امّا اگر فراموش كند كه انگشتری یا لباسش از طلا است و با آن نماز بخواند بنابر احتیاط واجب نمازش باطل است.
مسأله 849 ـ زینت كردن به طلا یا پوشیدن لباس طلاباف برای مرد حرام است چه آشكار باشد یا پنهان و نماز با آن باطل است. بنابراین اگر زیر پیراهن مرد طلاباف باشد یا زنجیر طلا در گردن آویخته باشد گرچه پیدا نباشد حرام و نماز را باطل می كند.
مسأله 850 ـ لباس مرد نمازگزار باید ابریشم خالص نباشد و همچنین بنابر احتیاط واجب چیزهایی مانند عرقچین و مانند آن كه به تنهائی ساتر عورتین نیستند اگر ابریشم خالص باشند نماز با آن باطل است و در غیر نماز هم پوشیدن آن برای مرد حرام است.
مسأله 851 ـ اگر آستر تمام لباس یا آستر مقداری از آن ابریشم خالص باشد پوشیدن آن برای مرد حرام و نماز در آن باطل است.
مسأله 852 ـ اگر انگشتر یا زنجیر طلا و مانند آن در جیب مرد باشد اشكال ندارد و نماز را باطل نمی كند.
[148]
مسأله 853 ـ پوشیدن لباسی كه نمی داند از ابریشم خالص است یا چیز دیگر، اشكال ندارد و نماز با آن صحیح است.
مسأله 854 ـ دستمال ابریشمی و مانند آن اگر در جیب مرد باشد اشكال ندارد و نماز را باطل نمی كند.
مسأله 855 ـ پوشیدن لباس ابریشمی برای زن در نماز و غیر نماز اشكالی ندارد.
مسأله 856 ـ پوشیدن لباس غصبی و ابریشمی خالص و طلاباف و لباسی كه از مردار تهیّه شده در حال ناچاری مانعی ندارد، و نیز كسی كه ناچار است لباس بپوشد و لباس دیگری غیر از اینها ندارد و تا آخر وقت هم ناچاری او از بین نمی رود، می تواند با این لباسها نماز بخواند.
مسأله 857 ـ هرگاه لباس مرد نمازگزار مخلوط از ابریشم و غیر آن باشد نماز خواندن در آن صحیح است مشروط بر آنكه غیر ابریشم از جنسی باشد كه نماز در آن صحیح است، امّا اگر غیر ابریشم به قدری كم باشد كه به حساب نیاید، نماز خواندن با آن لباس برای مرد جایز نیست.
مسأله 858 ـ اگر مرد غیر از لباس ابریشمی خالص یا طلاباف، لباس دیگری نداشته باشد، چنانچه ناچار نباشد لباس بپوشد، باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز بخواند.
مسأله 859 ـ اگر چیزی ندارد كه در نماز عورت خود را با آن بپوشاند، واجب است اگرچه به كرایه یا خریداری باشد تهیّه نماید. ولی اگر تهیّه آن به قدری پول لازم دارد كه نسبت به دارائی او زیاد است، یا طوری است كه اگر پول را به مصرف لباس برساند به حال او ضرر دارد باید به دستوری كه برای برهنگان گفته شد نماز بخواند.
مسأله 860 ـ كسی كه لباس ندارد اگر دیگری لباس به او ببخشد یا عاریه دهد، چنانچه قبول كردن آن برای او مشقّت نداشته باشد باید قبول كند بلكه اگر عاریه كردن یا طلب بخشش برای او سخت نیست باید از كسی كه لباس دارد، طلب بخشش یا عاریه نماید.
مسأله 861 ـ بنابر احتیاط واجب باید انسان از پوشیدن لباس شهرت كه پارچه یا رنگ یا دوخت آن بر كسی كه می خواهد آن را بپوشد معمول نیست، خودداری كند ولی اگر با آن لباس نماز بخواند اشكال ندارد.
[149]
مسأله 862 ـ احتیاط واجب آن است كه مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه نپوشد ولی اگر با آن لباس نماز بخواند اشكال ندارد.
مسأله 863 ـ كسی كه ساتر ندارد و احتمال می دهد تا آخر وقت پیدا شود بنابر احتیاط واجب باید نماز را از اوّل وقت تأخیر بیندازد و با ساتر نماز بخواند.
مسأله 864 ـ كسی كه باید خوابیده نماز بخواند، اگر برهنه باشد و لحاف یا تشك او نجس یا ابریشم خالص یا از اجزاء حیوان حرام گوشت باشد احتیاط واجب آن است كه در نماز، خود را با آنها نپوشاند.
مواردی كه لازم نیست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد
مسأله 865 ـ در سه صورت كه تفصیل آنها بعداً گفته می شود اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد نماز او صحیح است:
اوّل: آنكه به واسطه زخم یا جراحت یا دملی كه در بدن او است لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد.
دوّم: آنكه بدن یا لباس او به مقدار كمتر از درهم (كه تقریباً به اندازه سطح یك دو ریالی می شود) به خون آلوده باشد.
سوّم: آنكه ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند.
و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد نماز او صحیح است.
اوّل: آنكه لباسهای كوچك او مانند جوراب و دستكش نجس باشد.
دوّم: آنكه لباس زنی كه پرستار بچّه است نجس شده باشد.
و احكام این پنج صورت مفصلاً در مسائل بعد گفته می شود.
مسأله 866 ـ اگر در بدن یا لباس نمازگزار، خون زخم یا جراحت یا دمل باشد، چنانچه به گونه ای است كه آب كشیدن بدن یا لباس یا عوض كردن لباس برای بیشتر مردم یا برای شخص او دشوار است تا وقتی كه زخم یا جراحت یا دمل خوب نشده است، می تواند با آن خون، نماز بخواند و همچنین است اگر چركی كه با خون بیرون آمده یا دوائی كه روی زخم گذاشته اند و نجس شده در بدن یا لباس او باشد.
مسأله 867 ـ اگر خون بریدگی و زخمی كه به زودی خوب می شود و شستن آن آسان است و به اندازه درهم یا بیشتر باشد در بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است.
[150]
مسأله 868 ـ اگر جائی از بدن یا لباس كه با زخم فاصله دارد به رطوبت زخم نجس شود جایز نیست با آن نماز بخواند، ولی اگر مقداری از بدن یا لباس كه معمولاً به رطوبت زخم آلوده می شود با رطوبت آن نجس شود نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
مسأله 869 ـ اگر از توی دهان و بینی و مانند اینها خونی به بدن یا لباس برسد، برای نماز باید آب بكشد و نمی تواند با آن نماز بخواند ولی با خون بواسیر می شود نماز خواند اگرچه دانه هایش در داخل باشد.
مسأله 870 ـ كسی كه بدنش زخم است اگر در بدن یا لباس خود خونی ببیند و نداند از زخم است یا خون دیگر، نماز خواندن با آن مانعی ندارد.
مسأله 871 ـ اگر چند زخم در بدن باشد و به طوری نزدیك هم باشند كه یك زخم حساب شود تا وقتی همه خوب نشده اند نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد. ولی اگر به قدری از هم دور باشند كه هركدام یك زخم حساب شود هركدام كه خوب شد، باید برای نماز، بدن و لباس را از خون آن آب بكشد.
مسأله 872 ـ اگر سر سوزنی خون حیض در بدن یا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است و بنابر احتیاط واجب نباید خون نفاس و استحاضه در بدن یا لباس نمازگزار باشد، و بهتر است از خون حیوان حرام گوشت بپرهیزد. ولی خونهای دیگر مثل خون بدن انسان یا خون حیوان حلال گوشت اگرچه در چند جای بدن و لباس باشد در صورتی كه روی هم كمتر از درهم باشد (كه تقریباً به اندازه سطح یك دو ریالی می شود) نماز خواندن با آن اشكال ندارد.
مسأله 873 ـ خونی كه به لباس بی آستر بریزد و به پشت آن برسد یك خون حساب می شود ولی اگر پشت آن جدا خونی شود باید هركدام را جدا حساب نمود پس اگر خونی كه در پشت و روی لباس است روی هم كمتر از درهم باشد نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد نماز با آن باطل است.
مسأله 874 ـ اگر خون، روی لباسی كه آستر دارد بریزد و به آستر آن برسد، و یا به آستر بریزد و روی لباس خونی شود، باید هر كدام را جدا حساب نمود. پس اگر خون روی لباس و آستر كمتر از درهم باشد نماز با آن صحیح و اگر بیشتر باشد نماز با آن باطل است.
مسأله 875 ـ اگر خون بدن یا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتی به آن برسد در صورتی كه خون و رطوبتی كه به آن رسیده به اندازه درهم یا بیشتر شود و اطراف را
[151]
آلوده كند نماز با آن باطل است بلكه اگر رطوبت و خون به اندازه درهم نشود و اطراف را هم آلوده نكند نماز خواندن با آن اشكال دارد ولی اگر رطوبت مخلوط به خون شود و مستهلك شده از بین برود نماز صحیح است.
مسأله 876 ـ اگر بدن یا لباس خونی نشود ولی به واسطه رسیدن به خون نجس شود اگرچه مقداری كه نجس شده كمتر از درهم باشد، نمی شود با آن نماز خواند.
مسأله 877 ـ اگر خونی كه در بدن یا لباس است كمتر از درهم باشد و نجاست دیگری به آن برسد مثلاً یك قطره بول روی آن بریزد نماز خواندن با آن جایز نیست.
مسأله 878 ـ اگر لباسهای كوچك نمازگزار مثل عرقچین، جوراب و دستكش كه نمی شود با آنها عورت را پوشاند نجس باشد، چنانچه از مردار و حیوان حرام گوشت درست نشده باشد نماز با آنها صحیح است و نیز اگر با انگشتر یا عینك نجس نماز بخواند اشكال ندارد.
مسأله 879 ـ احتیاط واجب آن است كه چیز نجسی كه با آن می شود عورت را پوشاند همراه نمازگزار نباشد، ولی كسی كه این مسأله را نمی دانسته و مدّتی اینگونه نماز خوانده لازم نیست آن نمازها را قضا كند امّا همراه بودن چیز نجسی كه نمی شود عورت را با آن پوشاند مانند دستمال كوچك و كلید و چاقو و پول نجس مانعی ندارد.
مسأله 880 ـ زنی كه پرستار بچّه است و بیشتر از یك لباس ندارد، چنانچه نتواند لباس دیگری بِخرَد یا كرایه كند و یا عاریه نماید، هرگاه شبانه روزی یك مرتبه لباس خود را آب بكشد اگرچه تا روز دیگر لباسش به بول بچّه نجس شود می تواند با آن لباس نماز بخواند ولی احتیاط واجب آن است كه لباس خود را شبانه روز یك مرتبه برای اوّلین نمازی كه لباسش پیش از آن نجس شده آب بكشد و نیز اگر بیشتر از یك لباس دارد ولی ناچار است كه همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزی یك مرتبه به دستوری كه گفته شده همه آنها را آب بكشد كافی است.
چیزهایی كه در لباس نمازگزار مستحب است
مسأله 881 ـ گذاشتن عمامه با تحت الحنك، پوشیدن عبا خصوصاً برای كسی كه امام جماعت باشد، پوشیدن لباس سفید و پوشیدن پاكیزه ترین لباسها، و استعمال بوی خوش و دست كردن انگشتری عقیق برای نمازگزار مستحب است.
[152]
چیزهایی كه در لباس نمازگزار مكروه است
مسأله 882 ـ پوشیدن لباس سیاه و چرك و تنگ و لباس شرابخوار و پوشیدن لباس كسی كه از نجاست پرهیز نمی كند، پوشیدن لباسی كه نقش صورت دارد و نیز باز بودن تكمه های لباس و دست كردن انگشتری كه نقش صورت دارد برای نمازگزار مكروه می باشد.